Itraconazole CAS 84625-61-6 Προσδιορισμός 98,5~101,5%

Η ιτρακοναζόλη περιέχει όχι λιγότερο από 98,5 τοις εκατό και όχι περισσότερο από 101,5 τοις εκατό C35H38Cl2N8O4, υπολογιζόμενο σε ξηρή βάση.
Συσκευασία και αποθήκευση - Διατηρείται σε σφιχτά, ανθεκτικά στο φως δοχεία και αποθηκεύεται σε θερμοκρασία δωματίου.
Πρότυπα αναφοράς USP <11>-
USP Itraconazole RS
USP Miconazole RS
Ταυτοποίηση-
Α: Απορρόφηση υπερύθρων <197K>.
Γωνιακή περιστροφή <781A>: μεταξύ -0,10° και +0,10°, μετρημένη στις 20°
Διάλυμα δοκιμής: 100 mg ανά mL, σε μεθυλενοχλωρίδιο
Εύρος τήξης <741>: μεταξύ 166° και 170°
Απώλεια κατά το στέγνωμα <731>-Στεγνώστε περίπου 1 g στους 105° για 4 ώρες: δεν χάνει περισσότερο από 0,5% του βάρους του.
Υπόλειμμα κατά την ανάφλεξη <281>: όχι περισσότερο από 0,1%, προσδιορίζεται σε 1,0 g.
Σχετικές ενώσεις-
Διάλυμα Α: 0,08 Μ όξινο θειικό τετραβουτυλαμμώνιο.
Διάλυμα Β: ακετονιτρίλιο
Αραιωτικό-Παρασκευάστε ένα μείγμα μεθανόλης και τετραϋδροφουρανίου (1:1).
Πρότυπο διάλυμα-Διαλύστε μια επακριβώς ζυγισμένη ποσότητα USP Itraconazole RS σε αραιωτικό, σταδιακά εάν είναι απαραίτητο, για να λάβετε ένα διάλυμα με γνωστή συγκέντρωση περίπου 0,05 mg ανά mL.
Διάλυμα ανάλυσης-Διαλύστε κατάλληλες ποσότητες USP Itraconazole RS και USP Miconazole σε RS σε αραιωτικό για να λάβετε ένα διάλυμα με γνωστές συγκεντρώσεις περίπου 0,05 mg το καθένα ανά mL.
Δοκιμαστικό διάλυμα-Διαλύστε μια επακριβώς ζυγισμένη ποσότητα ιτρακοναζόλης σε αραιωτικό για να λάβετε ένα διάλυμα με γνωστή συγκέντρωση περίπου 10 mg ανά mL.
Χρωματογραφικό σύστημα (βλ. Χρωματογραφία <621>)-Ο υγρός χρωματογράφος είναι εξοπλισμένος με έναν ανιχνευτή 225 nm και μια στήλη 4,6 mm × 10 cm που περιέχει συσκευασία L1 3 μm.Ο ρυθμός ροής είναι περίπου 1,5 mL ανά λεπτό.Η θερμοκρασία της στήλης διατηρείται στους 30°.Ο χρωματογράφος προγραμματίζεται ως εξής
Χρονική Λύση Α Λύση Β
(λεπτά) (%) (%) Έκλουση
0–20 80→50 20→50 γραμμική κλίση
20–25 50 50 ισοκρατικός
25–30 80 20 εξισορρόπηση
[ΣΗΜΕΙΩΣΗ-Εξισορροπήστε τη στήλη για τουλάχιστον 30 λεπτά με ακετονιτρίλιο με ρυθμό ροής 1,5 mL ανά λεπτό και, στη συνέχεια, εξισορροπήστε στην αρχική σύνθεση του εκλούσματος για τουλάχιστον 5 λεπτά.]
Χρωματογραφήστε το διάλυμα Ανάλυσης και καταγράψτε τις αποκρίσεις κορυφής σύμφωνα με τις οδηγίες για τη Διαδικασία: η ανάλυση, R, μεταξύ μικοναζόλης και ιτρακοναζόλης δεν είναι μικρότερη από 2,0.
Διαδικασία-Εγχύστε ξεχωριστά ίσους όγκους (περίπου 10 µL) του Αραιωτικού, του Πρότυπου διαλύματος και του διαλύματος δοκιμής στον χρωματογράφο και καταγράψτε τα χρωματογραφήματα.Υπολογίστε το ποσοστό κάθε ακαθαρσίας στη μερίδα ιτρακοναζόλης που λαμβάνεται με τον τύπο:
100(CS / CU)(rU / rS)
στο οποίο CS είναι η συγκέντρωση, σε mg ανά mL, της ιτρακοναζόλης στο Πρότυπο διάλυμα.CU είναι η συγκέντρωση, σε mg ανά mL, της ιτρακοναζόλης στο διάλυμα δοκιμής.rU είναι η περιοχή κορυφής για κάθε ακαθαρσία στο διάλυμα δοκιμής.και rS είναι η περιοχή κορυφής για την ιτρακοναζόλη στο Πρότυπο διάλυμα: δεν βρίσκεται περισσότερο από 0,5% οποιασδήποτε καθορισμένης ακαθαρσίας, όπως φαίνεται στον Πίνακα 1.και δεν βρίσκεται πάνω από το 1,25% των συνολικών προσμίξεων.Αγνοήστε οποιαδήποτε αιχμή που παρατηρήθηκε στο αραιωτικό και οποιαδήποτε κορυφή μικρότερη από 0,05%.
Τραπέζι 1
Όριο κοινού ονόματος (%)
4-Μεθοξυπαράγωγο1 0,5
4-Τριαζολυλ ισομερές2 0,5
Ανάλογο προπυλίου3 0,5
Ανάλογο ισοπροπυλίου4 0,5
Epimer5 0,5
η-βουτυλο ισομερές6 0,5
Ανάλογο διδιοξολανυλίου7 0,5
1 2-δευτ.-Βουτυλ-4-{4-[4-(4-μεθοξυφαινυλ)πιπεραζιν-1-υλ]φαινυλ}-2Η-1,2,4-τριαζολ-3(4Η)-όνη.
2 4-(4-{4-[4-({(2RS,4SR)-2-[(4H-1,2,4-Τριαζολ-4-υλ)μεθυλ]-2-(2,4-διχλωροφαινυλ) -1,3-διοξολαν-4-υλ}μεθοξυ)φαινυλ]πιπεραζιν-1-υλ}φαινυλ)-2-δευτ.-βουτυλ-2Η-1,2,4-τριαζολ-3(4Η)-όνη.
3 4-(4-{4-[4-({(2RS,4SR)-2-[(1H-1,2,4-Τριαζολ-1-υλ)μεθυλ]-2-(2,4-διχλωροφαινυλ) -1,3-διοξολαν-4-υλ}μεθοξυ)φαινυλ]πιπεραζιν-1-υλ}φαινυλ)-2-προπυλ-2Η-1,2,4-τριαζολ-3(4Η)-όνη.
4 4-(4-{4-[4-({(2RS,4SR)-2-[(1H-1,2,4-Τριαζολ-1-υλ)μεθυλ]-2-(2,4-διχλωροφαινυλ) -1,3-διοξολαν-4-υλ}μεθοξυ)φαινυλ]πιπεραζιν-1-υλ}φαινυλ)-2-ισοπροπυλ-2Η-1,2,4-τριαζολ-3(4Η)-όνη.
5 4-(4-{4-[4-({(2 χηλικοί παράγοντες. RS,4RS)-2-[(1Η-1,2,4-Τριαζολ-1-υλ)μεθυλ]-2-(2, 4-διχλωροφαινυλ)-1,3-διοξολαν-4-υλ}μεθοξυ)φαινυλ]πιπεραζιν-1-υλ}φαινυλ)-2-δευτ.-βουτυλ-2Η-1,2,4-τριαζολ-3(4Η)-όνη .
6 4-(4-{4-[4-({(2RS,4SR)-2-[(1H-1,2,4-Τριαζολ-1-υλ)μεθυλ]-2-(2,4-διχλωροφαινυλ) -1,3-διοξολαν-4-υλ}μεθοξυ)φαινυλ]πιπεραζιν-1-υλ}φαινυλ)-2-βουτυλ-2Η-1,2,4-τριαζολ-3(4Η)-όνη.
7 4-(4-{4-[4-({(2RS,4SR)-2-[(1H-1,2,4-Τριαζολ-1-υλ)μεθυλ]-2-(2,4-διχλωροφαινυλ) -1,3-διοξολαν-4-υλ}μεθοξυ)φαινυλ]πιπεραζιν-1-υλ}φαινυλ)-2-({(2RS,4SR)-2-[(1Η-1,2,4-τριαζολ-1- υλ)μεθυλ]-2-(2,4-διχλωροφαινυλ)-1,3-διοξο-λαν-4-υλ}μεθυλ)-2Η-1,2,4-τριαζολ-3(4Η)-όνη.
Χημική δοκιμή-
Αραιωτικό-Παρασκευάστε ένα μείγμα μεθυλαιθυλοκετόνης και παγόμορφου οξικού οξέος (7:1).
Διαδικασία-Διαλύστε περίπου 0,3 g ιτρακοναζόλης, ζυγισμένο με ακρίβεια, σε 70 ml αραιωτικού.Τιτλοδοτήστε με 0,1 Μ ανά χλωρικό οξύ, προσδιορίζοντας το τελικό σημείο ποτενσιομετρικά στο δεύτερο σημείο καμπής.Ένα mL 0,1 M ανά χλωρικό οξύ ισοδυναμεί με 35,3 mg C 35H38Cl2N8O4.