Phenylhydrazine CAS 100-63-0 Καθαρότητα >99,0% (GC)

Η φαινυλυδραζίνη (CAS: 100-63-0), είναι επίσης γνωστή ως Υδραζινοβενζόλιο.Συντέθηκε για πρώτη φορά με επιτυχία από τον Γερμανό οργανικό χημικό Hermann-Emil-Fischer το 1875 και είναι τα πρώτα συνθετικά παράγωγα υδραζίνης.Μπορεί εύκολα να υποβληθεί σε οξείδωση στον αέρα και να εμφανίσει σκούρο καφέ ή σκούρο κόκκινο.Φαινυλυδραζίνημπορεί συχνά να χρησιμοποιηθεί ως ενδιάμεσα οργανικών βαφών, φαρμακευτικών προϊόντων και φυτοφαρμάκων.Μπορεί επίσης να χρησιμοποιηθεί ως οργανικά ενδιάμεσα για τη σύνθεση πυραζολίνης, τριαζόλης και ινδόλης.Μπορεί επίσης να χρησιμοποιηθεί ως ενδιάμεσα βαφής όπως τα ενδιάμεσα χρωστικής διάζω όπως η 1-φαινυλ-3-μεθυλ-5-πυραζολόνη και ούτω καθεξής.Μπορεί επίσης να χρησιμοποιηθεί ως φαρμακευτικά ενδιάμεσα για την παρασκευή αντιπυρετικών, αναλγητικών, αντιφλεγμονωδών φαρμάκων όπως η αντιπυρίνη και η αμινοπυρίνη κ.λπ.Μπορεί επίσης να χρησιμοποιηθεί ως φάρμακα για τη φωτογραφία (φωτοευαίσθητη βαφή).Η φαινυλυδραζίνη είναι επίσης η πρώτη ύλη για την παραγωγή φυτοφαρμάκων "καταλογισμένος φώσφορος".Η φαινυλυδραζίνη χρησιμοποιείται ως σταθεροποιητής για εκρηκτικά.ως αντιδραστήριο για αλδεΰδες, κετόνες και σάκχαρα στη χημική ανάλυση.στην οργανική σύνθεση.Αντιδραστήρια για την προετοιμασία μοντέλων ζωικών ασθενειών.Χρησιμοποιείται στη σύνθεση βαφών και άλλων οργανικών ουσιών.Χρησιμοποιείται κυρίως στην παραγωγή αζωικού συστατικού σύζευξης AS-G.Η φαινυλυδραζίνη εμπλέκεται στη σύνθεση ινδόλης Fischer για την παρασκευή ινδολών, οι οποίες βρίσκουν εφαρμογή ως ενδιάμεσα στα φαρμακευτικά προϊόντα, ιδιαίτερα για το φάρμακο τρυπταμίνης.Στην αναλυτική χημεία, χρησιμοποιείται για τη διαφοροποίηση και τον διαχωρισμό των σακχάρων σχηματίζοντας φαινυδραζόνες.Χρησιμοποιείται ως Ν-προστατευτικό αντιδραστήριο και για διάσπαση φθαλοϋλικής ομάδας.Η φαινυλυδραζίνη χρησιμοποιείται επίσης ως αναλυτικό αντιδραστήριο.Είναι επίσης ένα σημαντικό αντιδραστήριο για την ταυτοποίηση της ομάδας καρβονυλίου και μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την ταυτοποίηση αλδεϋδών, κετονών και υδατανθράκων.Μπορεί να αντιδράσει με τη βενζαλδεΰδη για να δημιουργήσει φαινυλυδραζίνη.Η συνήθης μέθοδος παρασκευής του είναι μέσω της αντίδρασης μεταξύ ανιλίνης και νιτρώδους νατρίου υπό τη δράση υδροχλωρικού οξέος για την παραγωγή άλατος διαζωνίου το οποίο στη συνέχεια ανάγεται με αναγωγή θειώδους/νάτριου για τη λήψη του.Η όξινη καθίζηση μπορεί να δημιουργήσει υδροχλωρική φαινυλυδραζίνη με την εξουδετέρωση της φαινυλυδραζίνης.