Δοκιμασία ουρσοδεοξυχολικού οξέος (UDCA) CAS 128-13-2 99,0~101,0%

ΟΥΡΣΟΔΕΟΞΥΧΟΛΙΚΟ ΟΞΥ
C24H40O4 Mr 392,6[128-13-2]
ΟΡΙΣΜΟΣ
3α,7β-Διυδροξυ-5β-χολαν-24-οϊκό οξύ.
Περιεκτικότητα: 99,0 τοις εκατό έως 101,0 τοις εκατό (αποξηραμένη ουσία).
ΧΑΡΑΚΤΗΡΕΣ
Εμφάνιση: λευκή ή σχεδόν λευκή σκόνη.
Διαλυτότητα: πρακτικά αδιάλυτο στο νερό, ελεύθερα διαλυτό σε αιθανόλη (96 τοις εκατό), ελαφρώς διαλυτό στην ακετόνη, πρακτικά αδιάλυτο σε μεθυλενοχλωρίδιο.
mp: περίπου 202℃.
ΤΑΥΤΟΠΟΙΗΣΗ
Πρώτη αναγνώριση: Α.
Δεύτερος προσδιορισμός: Β, Γ.
Α. Φασματοφωτομετρία απορρόφησης υπερύθρου (2.2.24).
Σύγκριση: Ursodeoxycholic Acid CRS.
Β. Εξετάστε τα χρωματογραφήματα που ελήφθησαν στη δοκιμή για ακαθαρσία C.
Αποτελέσματα: η κύρια κηλίδα στο χρωματογράφημα που λαμβάνεται με το διάλυμα δοκιμής (β) είναι παρόμοια σε θέση, χρώμα και μέγεθος με την κύρια κηλίδα στο χρωματογράφημα που λαμβάνεται με το διάλυμα αναφοράς (α).
Γ. Διαλύστε περίπου 10 mg σε 1 mL θειικού οξέος R. Προσθέστε 0,1 mL διαλύματος φορμαλδεΰδης R και αφήστε το σε ηρεμία για 5 λεπτά.Προσθέστε 5 mL νερού R. Το εναιώρημα που λαμβάνεται είναι πρασινωπό-μπλε.
ΤΕΣΤ
Ειδική οπτική περιστροφή (2.2.7): + 58,0 έως + 62,0 (αποξηραμένη ουσία).
Διαλύονται 0,500 g σε άνυδρη αιθανόλη R και αραιώνονται στα 25,0 mL με τον ίδιο διαλύτη.
Πρόσμειξη Γ. Χρωματογραφία λεπτής στιβάδας (2.2.27).
Μίγμα διαλυτών: νερό R, ακετόνη R (10:90 V/V).
Δοκιμαστικό διάλυμα (α).Διαλύονται 0,40 g της προς εξέταση ουσίας στο μείγμα διαλυτών και αραιώνονται στα 10 mL με το μείγμα διαλυτών.
Δοκιμαστικό διάλυμα (β).Αραιώστε 1 mL δοκιμαστικού διαλύματος (α) σε 10 mL με το μείγμα διαλυτών.
Λύση αναφοράς (α).Διαλύστε 40 mg ουρσοδεοξυχολικού οξέος CRS στο μίγμα διαλυτών και αραιώστε στα 10 mL με το μείγμα διαλυτών.
Λύση αναφοράς (β).Διαλύστε 20 mg λιθοχολικού οξέος CRS (ακαθαρσία C) στο μίγμα διαλυτών και αραιώστε στα 10,0 mL με το μίγμα διαλυτών (διάλυμα Α).Αραιώστε 2,0 mL αυτού του διαλύματος σε 100,0 mL με το μείγμα διαλυτών.
Λύση αναφοράς (γ).Σε 5 mL διαλύματος Α προσθέστε 10 mg χηνοδεοξυχολικού οξέος CRS (ακαθαρσία Α) και αραιώστε στα 50 mL με το μείγμα διαλυτών.
Πλάκα: Πλάκα TLC silica gel R.
Κινητή φάση: παγόμορφο οξικό οξύ R, ακετόνη R, μεθυλένιοχλωριούχο R (1:30:60 V/V/V).
Εφαρμογή: 5μL.
Ανάπτυξη: πάνω από τα 2/3 του πιάτου.
Στέγνωμα: στους 120℃ για 10 λεπτά.
Ανίχνευση: ψεκάστε αμέσως με ένα διάλυμα 47,6 g/L φωσφομολυβδικού οξέος R σε μείγμα 1 όγκου θειικού οξέος R και 20 όγκων παγόμορφου οξικού οξέος R και θερμαίνετε στους 120℃ μέχρι να εμφανιστούν μπλε κηλίδες σε ανοιχτότερο φόντο.
Καταλληλότητα συστήματος: λύση αναφοράς (γ):
- το χρωματογράφημα δείχνει 2 σαφώς διαχωρισμένες κύριες κηλίδες.
Όριο: δοκιμαστικό διάλυμα (α):
-ακαθαρσία C: οποιαδήποτε κηλίδα λόγω της ακαθαρσίας C δεν είναι πιο έντονη από την κύρια κηλίδα στο χρωματογράφημα που λαμβάνεται με το διάλυμα αναφοράς (β) (0,1 τοις εκατό).
Σχετικές ουσίες.Υγρή χρωματογραφία (2.2.29).
Μίγμα διαλυτών: μεθανόλη R, κινητή φάση (10:90 V/V).
Δοκιμαστικό διάλυμα.Διαλύονται 60 mg της προς εξέταση ουσίας στο μείγμα διαλυτών και αραιώνονται στα 20,0 mL με το μείγμα διαλυτών.
Λύση αναφοράς (α).Διαλύστε το περιεχόμενο ενός φιαλιδίου ουρσοδεοξυχολικού οξέος για την καταλληλότητα του συστήματος CRS (που περιέχει ακαθαρσίες Α και Η) σε 1,0 mL του μείγματος διαλυτών.
Λύση αναφοράς (β).Αραιώστε 1,0 mL του διαλύματος δοκιμής σε 100,0 mL με το μίγμα διαλυτών.Αραιώστε 1,0 mL αυτού του διαλύματος σε 10,0 mL με το μείγμα διαλυτών.
Στήλη:
-μέγεθος: l = 0,25 m, Ø = 4,6 mm;
-στάσιμη φάση: οκταδεκυλοσιλυλο πυριτική γέλη με τελική κάλυψη γιαχρωματογραφία R (5 μm);
- θερμοκρασία: 40℃ ± 1℃.
Κινητή φάση: αναμίξτε 30 όγκους ακετονιτριλίου R, 37 όγκους διαλύματος 0,78 g/L διόξινου φωσφορικού νατρίου R ρυθμισμένο σε pH 3 με φωσφορικό οξύ R και 40 όγκους μεθανόλης R.
Ρυθμός ροής: 0,8 mL/min.
Ανίχνευση: διαθλασίμετρο στους 35 ± 1℃.
Ένεση: 150 μL.
Χρόνος λειτουργίας: 4 φορές ο χρόνος κατακράτησης του ουρσοδεοξυχολικού οξέος.
Αναγνώριση προσμίξεων: χρησιμοποιήστε το χρωματογράφημα που παρέχεται με ουρσοδεοξυχολικό οξύ για την καταλληλότητα του συστήματος CRS και το χρωματογράφημα που ελήφθη με το διάλυμα αναφοράς (α) για να αναγνωρίσετε τις κορυφές που οφείλονται στις προσμίξεις Α και Η.
Σχετική κατακράτηση με αναφορά στο ουρσοδεοξυχολικό οξύ (χρόνος κατακράτησης = περίπου 14 λεπτά): πρόσμειξη Η = περίπου 0,9;ακαθαρσία Α = περίπου 2,8.
Καταλληλότητα συστήματος: λύση αναφοράς (α):
-ανάλυση: τουλάχιστον 1,5 μεταξύ των κορυφών λόγω ακαθαρσίας Η και ουρσοδεοξυχολικού οξέος.
Όρια:
- πρόσμειξη Α: όχι περισσότερο από 10 φορές το εμβαδόν της κύριας κορυφής στο χρωματογράφημα που λαμβάνεται με το διάλυμα αναφοράς (β) (1,0 τοις εκατό).
- μη καθορισμένες προσμίξεις: για κάθε πρόσμειξη, όχι περισσότερο από το εμβαδόν της κύριας κορυφής στο χρωματογράφημα που λαμβάνεται με το διάλυμα αναφοράς (β) (0,10 τοις εκατό).
- σύνολο: όχι περισσότερο από 15 φορές το εμβαδόν της κύριας κορυφής στο χρωματογράφημα που λαμβάνεται με το διάλυμα αναφοράς (β) (1,5 τοις εκατό).
-Όριο παράβλεψης: 0,5 φορές το εμβαδόν της κύριας κορυφής στο χρωματογράφημα που ελήφθη με το διάλυμα αναφοράς (β) (0,05 τοις εκατό).
Βαρέα μέταλλα (2.4.8): μέγιστο 20 ppm.
1,0 g συμμορφώνεται με τη δοκιμή C. Παρασκευάστε το διάλυμα αναφοράς χρησιμοποιώντας 2 mL πρότυπου διαλύματος μολύβδου (10 ppm Pb) R.
Απώλεια κατά το στέγνωμα (2.2.32): μέγιστο 1,0 τοις εκατό, προσδιορίζεται σε 1.000 g με στέγνωμα σε φούρνο στους 105℃.
Θειωμένη τέφρα (2.4.14): μέγιστο 0,1 τοις εκατό, προσδιορίζεται σε 1,0 g.
ΧΗΜΙΚΗ ΔΟΚΙΜΗ
Διαλύστε 0,350 g σε 50 mL αιθανόλης (96 τοις εκατό) R, προηγουμένως εξουδετερωμένη σε 0,2 mL διαλύματος φαινολοφθαλεΐνης R. Προσθέστε 50 mL νερού R και τιτλοποιήστε με 0,1 M υδροξείδιο του νατρίου μέχρι να ληφθεί ένα ροζ χρώμα.
1 mL υδροξειδίου του νατρίου 0,1 M ισοδυναμεί με 39,26 mg C24H40O4.
ΑΚΑΘΑΡΙΣΤΕΣ
Καθορισμένες ακαθαρσίες: A, C.
Άλλες ανιχνεύσιμες ακαθαρσίες (οι ακόλουθες ουσίες, εάν υπάρχουν σε επαρκές επίπεδο, θα ανιχνευθούν με τη μία ή την άλλη από τις δοκιμές της μονογραφίας. Περιορίζονται από το κριτήριο γενικής αποδοχής για άλλες/μη καθορισμένες προσμίξεις ή/και από τη γενική μονογραφία Ουσίες για φαρμακευτική χρήση (2034). Επομένως, δεν είναι απαραίτητο να προσδιοριστούν αυτές οι ακαθαρσίες για απόδειξη συμμόρφωσης Βλέπε επίσης 5.10.
Έλεγχος προσμίξεων σε ουσίες για φαρμακευτική χρήση): B, D, E, F, G, H, I.
Α. 3α,7α-διυδροξυ-5β-χολαν-24-οϊκό οξύ (χηνοδεοξυχολικό οξύ),
Β. 3α,7α,12α-τριυδροξυ-5β-χολαν-24-οϊκό οξύ (χολικό οξύ),
Γ. 3α-υδροξυ-5β-χολαν-24-οϊκό οξύ (λιθοχολικό οξύ),
D. 3α,7β,12α-τριυδροξυ-5β-χολαν-24-οϊκό οξύ (ουρσοχολικό οξύ),
Ε. 3α,12α-διυδροξυ-5β-χολαν-24-οϊκό οξύ (δεοξυχολικό οξύ),
F. 3α-υδροξυ-7-οξο-5β-χολαν-24-οϊκό οξύ,
G. 3α,7β-διυδροξυ-5β-χολαν-24-οϊκός μεθυλεστέρας,
Η. 3β,7β-διυδροξυ-5β-χολαν-24-οϊκό οξύ,
Ι. 5β-χολαν-3α,7β,24-τριόλη.