โรงงาน 1H-Benzotriazole (BTA) CAS 95-14-7 ความบริสุทธิ์ ≥99.5% (HPLC)

ปฏิกิริยาอากาศและน้ำ: ฝุ่นอาจก่อให้เกิดส่วนผสมที่ระเบิดได้ในอากาศละลายน้ำได้เล็กน้อย
โปรไฟล์ปฏิกิริยา: ไตรอะโซลเป็นกลุ่มของวัสดุที่ระเบิดได้สูงซึ่งไวต่อความร้อน การเสียดสี และการกระแทกความไวแตกต่างกันไปตามประเภทการแทนที่ของวงแหวนไตรอะโซลการแทนที่โลหะคีเลตและฮาโลเจนของวงแหวนไตรอะซอลทำให้เป็นวัสดุที่ไวต่อความร้อนเป็นพิเศษอนุพันธ์ของอะซิโดและไนโตรถูกใช้เป็นวัตถุระเบิดแรงสูงไม่ว่าอนุพันธ์ของวัสดุเหล่านี้ควรถือว่าเป็นวัตถุระเบิด
เสี่ยง: เป็นพิษสูงเมื่อกลืนกิน.อาจระเบิดได้ภายใต้การกลั่นด้วยสุญญากาศ
อันตรายต่อสุขภาพ: อันตรายเฉียบพลัน/เรื้อรัง: เมื่อได้รับความร้อนจนสลายตัว 1H-Benzotriazole จะปล่อยควันพิษออกมา1H-Benzotriazole สามารถทำปฏิกิริยารุนแรงระหว่างการกลั่นด้วยสุญญากาศ
ลักษณะอันตรายจากการติดไฟ: ความไวไฟ;ควันพิษ NOx จากการเผาไหม้
โปรไฟล์ความปลอดภัย: เป็นพิษทางหลอดเลือดดำ เป็นพิษปานกลางโดยการกินและทางช่องท้องสารก่อมะเร็งที่น่าสงสัยพร้อมข้อมูลเนื้องอกจากการทดลองรายงานข้อมูลการกลายพันธุ์อาจระเบิดที่อุณหภูมิ 220°C หรือระหว่างการกลั่นสุญญากาศเมื่อถูกความร้อนจะสลายตัว
การรับสัมผัสเชื้อที่เป็นไปได้: เนื่องจากมีการใช้เบนโซไตรอะโซลในปริมาณมากเพื่อเป็นตัวยับยั้งการกัดกร่อน การใช้เบนโซไตรอะโซลจึงกลายเป็นสารปนเปื้อนในสิ่งแวดล้อมโดยส่วนใหญ่ผ่านการใช้งานประเภทนี้ในฐานะที่เป็นสารยับยั้งการกัดกร่อนและสารหน่วงไฟ พวกมันถูกใช้ในสารป้องกันการแข็งตัวที่ความเข้มข้น 0.01-2.0% และในของเหลวที่ละลายน้ำแข็ง/สารป้องกันการแข็งตัวบนเครื่องบินในความเข้มข้นที่ไม่ทราบถึง 10% (Cancilla et al.,1997)สารป้องกันการแข็งตัวที่ใช้แล้วอาจรั่วไหลหรือถูกเทลงท่อระบายน้ำและเข้าสู่สิ่งแวดล้อมนอกจากนี้ ประมาณ 80% ของของเหลวในการละลายน้ำแข็ง/ต่อต้านไอซิ่งของเครื่องบินจะสะสมอยู่บนพื้นเนื่องจากละอองลอย การระเบิดของไอพ่น และแรงเฉือนของลมในระหว่างการบินขึ้นและลง จากการศึกษาล่าสุด (Hartwell et al., 1995)
สารดับเพลิง: ผงแห้ง โฟม ทราย คาร์บอนไดออกไซด์ ละอองน้ำ